#45. Van pupil naar trainer
Ze begon als pupil, nu is ze trainer van een meidenteam
Zes jaar is ze als ze haar eerste voetbaltraining heeft. In februari start er ieder jaar een nieuw pupillengroepje. Je mag van Orion op voetbal in het jaar dat je zes wordt. Omdat ze in het laatste kleuterjaar al wel wat energie overhad en dus nog niet op voetbal kon, had ik haar op ‘dans’ gedaan. Kleine kindjes dansen toch allemaal graag? Het is in ieder geval goed voor de motoriek en het ritmegevoel. Ze vond het leuk hoor, maar ze wilde daar echt niet opblijven. Voetbal, dat moest het worden. Ik weet nog goed dat we in de Intersport haar eerste trainingsbroek en voetbalschoenen kochten. Zo eigenzinnig. Dat is nooit veranderd.
Na dat eerste half jaartje pupillen heeft ze het hele traject van F-jes, E-tjes enzovoort doorlopen. En altijd was er wel iemand die, als zij met haar team het veld op kwam bij een wedstrijd, zei: “oh, die hebben een meisje’. Wacht maar dacht ik dan altijd. Inderdaad, wacht maar. Want met Lotte valt niet te spotten. Al die jaren heeft ze bij de jongens gevoetbald en was ze one of the guys. En had ze de kleedkamer voor zichzelf. Door de uitnodigingen van de KNVB kwam ze ook in aanraking met andere voetballende meiden uit het hele land en dat leverde weer heel ander plezier op. Toen ze zestien was moest ze een keuze maken. Ze kon de JO17 fysiek niet meer bijhouden, dat zijn zulke beren. En daarom besloot ze vorig jaar naar een meidenteam te gaan. Ze wil de druk niet meer. Ze zegt dat ze daar veel last van heeft gehad. Nu staat plezier maken en gezelligheid met de andere meiden centraal.
Ineens is er daardoor nu ruimte om een jong meidenteam te trainen. Samen met twee vriendinnen traint ze dit jaar de MO13. Het is bijzonder om te zien dat ze haar enthousiasme en talent daar inzet waar ze zelf altijd zo op haar plek geweest is, het voetbalveld. Er komt heel wat op haar af. Een training bedenken. Maar ook: hoe ga je om met groepsvorming en al die verschillende karaktertjes? Er zijn ouders die haar appen omdat ze het niet eens zijn met de trainingstijd. Of met andere dingen. Ze moet bedenken hoe ze op zaterdag haar team kan coachen als ze zelf ook een wedstrijd heeft. Ze maakt schema’s, plant, vraagt bij mij wat na, videobelt d’r vriendinnen en op de dag van die eerste training heeft ze alles tiptop in orde. Zij is er klaar voor.
Precies, eigenzinnig. Met Lotte valt niet te spotten.
Jolette , wat fijn om weer over voetbal te kunnen lezen!!! En zo apart; heb langzamerhand wel genoeg van gezeur over Messi en Ronaldo….
Gewoon n meiske uit de buurt die haar ding doet of deed bij n voetbalkluppie in de buurt !!! Jij beschrijft het natuurlijk ook mooi , maar ik lees hier echt het relaas van n terecht trotse moeder !!!!! Ben zo brutaal om deze reactie hier te schrijven omdat ik het van dichtbij heb meegemaakt bij de dochters van mijn oude vriend in Amsterdam. Mijn eigen kids gingen paardrijden ………….(no comment) …;-)
Dank weer voor je reactie! Het blijft bijzonder om je kinderen zo hun eigen weg te zien gaan. Ik had dit nooit van tevoren kunnen bedenken (net als dat jij nooit had kunnen bedenken dat die van jou gingen paardrijden 🙂 )