#31. Bellen met de trainer
Ik heb trainer Frank gebeld. Ik kon het niet langer aanzien. Niels zijn vermoeidheid waardoor hij niet eens meer in staat is ’s avonds met ons te praten. De tranen die in zijn ogen komen elke keer als ik vraag hoe het met hem gaat. Die tranen slaan over op mij en daardoor heb ik de hele dag half lopen huilen. Dit kan niet de bedoeling zijn. Er moet iets gebeuren. En wel nu. Hij stuurde me vanmorgen nog een appje met zijn laatste twee cijfers. Achterlijk hoge scores weer. Van mij mag hij een hele week al zijn lessen op school skippen en alleen maar voetballen. En slapen. Ga ik wel homescoolen, komt dat docentendiploma van mij nog eens een keer van pas.
Ik weet niet goed of trainer Frank mij echt begreep. Vanuit zijn rol ziet hij dat ‘Niels tekort komt’, ‘het soms net niet bij kan benen’. Dat verbaast mij niet. Hij heeft, door die blessures, ook niet echt de tijd gehad om optimaal te trainen. Is nu sinds de kerstvakantie voor het eerst weer drie weken achter elkaar -zonder tussenstop bij de fysio- volop aan het trainen. Frank stelde voor om na de wedstrijd van zaterdag hierover door te praten. Maar dat wil ik niet. Dan wordt het zo zwaar en officieel. Komt er nog meer nadruk te liggen op het feit dat hij net tekort komt. Niels weet niet eens dat ik hierover bel. Mijn gevoel zegt me dat hij het nodig heeft dat hij op dit moment gesteund en gezien wordt. Maar dat zijn misschien rare dingen in de voetbalwereld. Ik wil dat de trainer ook een soort mentor rol heeft. Ik wilde altijd weten hoe het met mijn leerlingen ging. Omdat ik met die informatie wist wat ik wel en niet van ze kon verwachten. En omdat je vanuit die verbinding juist soms een stapje verder kan gaan, omdat ze je vertrouwen. Ik denk dat als de trainer Niels heel even het gevoel geeft dat hij begrijpt dat hij het zwaar heeft maar dat hij hem ook bemoedigt dat het straks echt wel beter wordt, hem dat energie zal geven.
Ik hoop dat trainer Frank begrijpt dat ik als moeder met hem praat, over mijn kind. Ik heb mijn kind voor een deel toevertrouwd aan Vitesse. Ze vragen niet niks van ons, ik wil daar dan af en toe ook het gesprek over. De volgende dag vertelt elftalleider René mij na de wedstrijd dat het balletje wel doorgespeeld wordt. Geen idee waarheen.
