#46. Enthousiasme

Ik word wakker van gestommel en gebonk in de slaapkamer naast ons.
Lotte moet vroeg op en heeft er zo te horen nog niet heel veel zin in.
Of ze heeft nog iets met ons af te rekenen omdat wij gisteravond ook niet echt geluidloos thuiskwamen van een borrel bij een vriend.
We zijn het ook niet meer gewend, op tijd opstaan.
Ik hoor de waterkoker aangaan, er wordt een ontbijtje gemaakt, vertrouwde geluiden. Ze mag vandaag als trainer van haar meidenteam aan de slag. Die spelen tegen een ander team een onderlinge wedstrijd.
Vlak voor ze weggaat steeds snellere voetstappen, alsof ze op het laatst toch nog moet haasten. Met een bonk gooit ze de deur dicht.

Niet veel later ga ik eruit om Niels wakker te maken. Hij heeft een training. Naast de twee normale trainingen in de week heeft hij op de woensdag een keuzetraining. En op de zaterdag organiseren zijn trainers een onderlinge wedstrijd óf dus een extra training. Het plezier is groot in dat team en de motivatie blijft, ondanks het feit dat er geen competitie is.

Grommend staat Niels een uurtje later in de keuken: ‘Nu ben ik te laat!’ Hij was weer in slaap gevallen en moet nu, net als zijn zus, alsnog haasten om op tijd te komen.

Voor Sil staat er een straatvoetbaltoernooi op de planning. Daar heeft hij geen zin in. Omdat hij niet weet wat het inhoudt. En omdat hij altijd even over de drempel moet. Zelfs bij trainingen. Zodra hij het terrein bij Orion oprijdt verandert zijn blik en zie ik het plezier in zijn ogen.

Het is een heus toernooi met DJ en prijsuitreiking. Fantastisch dat dat kan in deze tijden! Fijn voor de kinderen, voor de ouders, maar ook voor de trainers. Want dit keer kunnen zij toekijken. Het zijn studenten van de HAN die het georganiseerd hebben. Die zijn natuurlijk al lang blij met praktijkopdrachten voor hun studie.

Het is bijzonder fijn dat al deze activiteiten doorgaan. Het geeft ons het idee dat het leven nog een beetje normaal is. En kinderen hebben het zo ontzettend nodig om andere jongeren te zien, te spelen, elkaar uit te dagen en plezier te hebben. Alles wat ze op de schooldagen missen, wordt hier ingehaald.

Later op de dag komen ze een voor een, met frisse wangen en vol vrolijkheid weer thuis. Het was het haasten en vroeg opstaan waard.

En ik ben heel blij dat de maatregelen wat betreft deze sport niet aangescherpt worden!