#41. Broer tegen zus
We mijmeren er weleens over hoe het zou zijn als er niet vier jaar tussen Lotte en Niels zou zitten. Zouden ze dan bij elkaar in het team hebben gezeten? Die kans is best groot en dat had ik fantastisch gevonden. En praktisch. Lotte heeft het tot haar 16e bij de jongens in de selectie volgehouden. Niels volgt haar op de voet. Hij speelt komend seizoen in de O15.
Ze spelen zaterdag een wedstrijd tegen elkaar. Dat is nog nooit gebeurd. Peter en ik spelen met het plan om ons aan te melden als grensrechter/scheidsrechter/extra verzorger. Want officieel mogen wij nog steeds het terrein bij Orion niet op. Het is afzetten en weer door. Vanaf het parkeerterrein is het ook net niet te volgen. We hebben geen idee meer wat ze allemaal aan het doen zijn tijdens de training. Afgelopen week was in het nieuws dat de jongeren en de trainers het wel lekker rustig vinden zo zonder ouders. Dat begrijp ik heel goed. Het is niet altijd fijn om tussen dat overenthousiaste publiek te staan.
Maar het zal ons toch niet gebeuren dat we deze bijzondere gebeurtenis gaan missen?
Op de bewuste zaterdag klaagt Lotte:‘wat is het kapot vroeg!’ Het is negen uur en zij is het niet meer gewend om op dit tijdstip op te staan. Wij wel. Wij hebben nog een heel klein beetje een schoolritme.
De voorbereiding op de wedstrijd is per team verschillend. Niels moet een half uur van tevoren op de parkeerplaats zijn om warm te lopen. Lotte niet, die mag gewoon tien minuutjes voor aanvang aan komen kakken. Peter en ik drinken snel samen koffie en daarna stappen wij ook op de fiets. Alleen al van het hele idee dat ik weer naar een wedstrijd mag word ik blij. We houden ons aan de afspraak en gaan niet het terrein op. De fans staan braaf achter een hek, vanwaar we de jongens en meiden precies kunnen zien. Ik ben team meiden. Ik heb afgelopen jaar heel wat wedstrijden van Lotte gekeken, als Peter met Niels ver weg was. Die meiden zijn kampioen geworden in december, dat is niet voor niets. Ze zijn lekker fanatiek met elkaar en spelen goed. Ik gun ze ook deze wedstrijd te winnen. Maar helaas. Het niveauverschil is toch echt te groot. Het wordt zoveel-0 dat zelfs Niels de stand niet meer precies weet. Qua voetbal heb ik wel eens mooiere wedstrijden gezien, maar qua moedertrots had ik dit voor geen goud willen missen.
