#23. De roze koffer
Drie dagen voor het vertrek naar Finland krijgen we de details van de reis. In die dagen ben ik vaste klant bij Intersport. Zijn slippers begeven het precies nu. Ik haal eerst de verkeerde maat, dus moet weer terug. Hij blijkt ook indoorschoenen nodig te hebben en met de groeispurt die hij de laatste tijd doormaakt is er niet meer een paar in huis dat aan zijn voeten past. Verder is het inpakken van zijn koffer niet zo heel ingewikkeld. De jongens moeten constant een visitekaartje van de club zijn en dus is de keuze qua kleding nihil. Ze lopen waarschijnlijk vier dagen in Vitesse-kleding. De vrijdag voor vertrek hoeft hij ineens toch niet te trainen, wat de aanloop naar deze reis toe heel relaxed maakt. We hebben alle tijd om spullen te pakken, wat te hamsteren in de supermarkt en alle opladers, oortjes en digitale hulpmiddelen bij elkaar te zoeken. Hij heeft de keuze uit twee koffers. Een is van mij, beetje lila, zo’n koffer die je staand kan rollen. De andere is van oma, zwart, maar die kan dat niet. Niels gaat voor de lila variant. Van een andere moeder hoor ik dat ze last minute nog op pad moest omdat haar zoon echt niet met een koffer met een roze streepje erin op stap ging. Niels lijkt het niet te interesseren. Als we op Schiphol komen zijn er meer mensen die er een opmerking over maken, maar tussen al die koffers is het eigenlijk best handig, die van hem kan je in ieder geval niet vergeten of over het hoofd zien. Alle moeders maken zich zorgen over de spullen van de jongens. Het is al herhaaldelijk gebleken dat er veel kwijt raakt. (lees mijn blog Voetbalsokken app) We zien het helemaal voor ons. Met een stuk of vier op een kamer en dan zelf niet meer weten of je nu een blauwe handdoek mee had of een grijze. Of wat jouw toilettas is. Nou ja, gelukkig is er niet al te veel mee, kan er ook niet veel kwijt raken. Ik rijd met plezier naar Schiphol. En word blij van het vakantiesfeertje dat daar hangt. Ik zal maar niet zeggen dat ik dit leuker vind dan een langs een winderig voetbalveld staan. Als iedereen compleet is wordt er nog even een groepsfoto gemaakt, krijg ik een snelle knuffel en is ie weg. Voor het eerst zonder ons vliegen. Een echt trainingskamp. Wat iedereen er ook van kan vinden, hij maakt de vetste dingen mee!
