#35. Ontgoocheling

Ongeloof. Verdriet. Boosheid. Gelatenheid. Verbazing. Nijd. Dat alles gaat door ons heen op het moment dat we te horen krijgen dat het avontuur er voor nu opzit. Ze zien in Niels niet genoeg potentie. Dat wordt anders omschreven en je wilt niets liever dan uit elk zinnetje nog bevestiging of hoop halen maar de vraag is wie je daarmee voor de gek wilt houden. Niels wordt nadrukkelijk geadviseerd een andere club te zoeken. Hij mag nog blijven hoor, want in principe hebben ze aan het begin van het jaar een ‘belofte’ gedaan dat jongens die ook de stap naar de middelbare school maken twee jaar een kans krijgen. Omdat er dan al zoveel verandert en ze de kans moeten krijgen om te groeien. Wij vinden dat hem die kans alsnog wordt ontnomen. Niels kijkt ons verbaasd en verdrietig aan. Je ziet aan alles dat hij vecht tegen zijn tranen. Zijn schoudertjes zakken in. Wat is dit een zure appel. De opties zijn: terug naar Orion (waar hij heel graag weer wil voetballen), bij Vitesse blijven en zichzelf terug knokken (maar tegen welke prijs?) of een niveau eronder en dat zou dan bijvoorbeeld NEC zijn. Afgelopen week, toen we bericht kregen dat we gebeld zouden worden, hebben we natuurlijk een beetje de kansen ingeschat. Maar we konden ons niet voorstellen dat ze iemand, zonder eerdere waarschuwing en met zo’n serieuze houding weg zouden sturen. Maar dat gebeurt dus. Dit is voetbal. Topsport. Keihard.