#8. Vlinders
In ons gezin heerst niet echte club-liefde. Iets waar we ons af en toe ongemakkelijk bij voelen. Tuurlijk, iedereen volgt graag Ajax en Niels houdt erg van Engels voetbal, maar geen idolaat gedoe hier rondom een club. En Vitesse, wat vindt Niels daar eigenlijk van? Hij is in het begin wat terughoudend. Voelt wel aan dat je als Nijmegenaar aangekeken kan worden als je voor Vitesse bent. Kan je dat wel hardop zeggen? Ook bij zijn club Orion zijn er mensen die geschokt reageren: aartsrivaal van NEC? Ga je daarbij spelen?
Tijdens het eerste gesprek op Papendal wordt die vraag ook gesteld: ‘Wil je graag bij Vitesse spelen?’ Moet hij nu een gewenst antwoord geven? Hij kiest zelf voor het eerlijke. Dat hij heel graag op een zo hoog mogelijk niveau wil voetballen en als dat nu Vitesse is dat hij daar voor wil gaan. Zouden ze dat bij Vitesse nog belangrijk vinden? Dat ze liever jongetjes onder hun hoede nemen die in alles Vitesse ademen en uitstralen? Krijg je dan bonus punten? Niels zit er niet mee. Dit is zijn droom, maar hij blijft nuchter.
Na een van de eerste trainingen krijgt hij dé tas mee naar huis. Met Vitesse-logo en met heel veel kleding. Wij kijken onze ogen uit. Voor ons is dit nieuw. Krijg je echt alles van de club? Geen gedoe meer met een teamleider die een leuk trainingstenuetje voor de kinderen uitzoekt en dan allerlei tikkies moet sturen? Op de lijst staat ook een ‘hotelpak’. Lotte en ik zien het al helemaal voor ons: strak in het pak naar alle wedstrijden. Helaas blijkt dit een synoniem te zijn voor ‘presentatiekleding’, wat gewoon betekent dat ze in een lange trainingsbroek en polo moeten verschijnen bij alle wedstrijden en toernooien. Toch een heel klein deukje in de voetbalbubbel.
Niels vraagt zich af hoe dat zal gaan als hij straks in de trein zit met die tas en misschien af en toe ook in die kleding. Helaas is voetbal ook omgeven door geweld en zijn er mensen bij wie de liefde voor een club verder gaat dan juichen in een stadion. Zal hij met vervelende opmerkingen te maken krijgen? Vitesse heeft dit jaar ook nog eens voor een kleur geel gekozen waar je niet echt omheen kan. Of je wil of niet, in zo’n shirt trek je altijd de aandacht, al voordat mensen ontdekt hebben wat voor logo er op staat.
We merken nog enige aarzeling bij Niels. Die vlinders zijn er. Maar clubliefde, die moet echt nog groeien.