#12. School – Vitesse
Uitgeput, dat is hij. Nu al. En het is pas september. Ik heb zo met hem te doen. Dat bleke bekkie als hij op vrijdagmiddag uit school en training komt. De dagen zijn zo lang. De snelheid op de trainingen ligt zo hoog. Dat alleen al is een prestatie. Maar daarnaast heeft hij ook een nieuwe school, nieuwe vakken, docenten die allemaal iets anders willen. Er moet geleerd en gepresteerd worden. Uit het niets zijn daar dan ineens de frustratietranen. Een opmerking van Peter doet hem ploffen. Het moet er uit. Dit is zijn manier, al jaren, om aan te geven dat iets hem teveel is en hij er geen controle over heeft. Ik begrijp het en voel zo met hem mee. Maar ik kan het niet beter maken dan het is.
Laat hem maar even boos zijn, tegen dingen aanschoppen. Dan proberen we hier later wel woorden voor te vinden en te kijken waar dit precies vandaan komt.
‘Het houdt nooit op.’ Zo vat hij het samen. Zo ervaren wij het. Weinig tijd om even adem te halen. Naast school en training in de weekenden wedstrijden of een toernooi. Geen dag om bij te komen.
De eerste weken gaat het vooral over de trainingen. De lol. Wie hij allemaal tegenkomt op de club. We horen wat over zijn teamleden. We krijgen een beetje een idee van de trainingen. Mooie acties en doelpunten worden nog eens lekker aangedikt naverteld. We genieten van de verhalen, hoe hij stralend aan tafel met ons de dag doorneemt. Dat is nieuw voor ons. In groep 8 viel er niet meer zoveel te vertellen, was alles saai. Als we daar naar vragen, naar school, is dat nog steeds het antwoord: ‘saai’. Omdat wij het idee krijgen dat hij zich daar prima redt, houden we ons ook niet zo bezig met school. Dat voetbal krijgt de meeste aandacht.
Tot het moment dat er toetsen bij komen, hij zijn werk op school niet meer af krijgt. Ik ga nu elke avond met hem zitten. Welke vakken heb je morgen? Heb je daar huiswerk voor? Wat kan je tijdens topsportbegeleiding af krijgen? Wat blijft er over om nu te doen? En dat is pittig, als je om half 7 thuis bent, eerst nog moet eten, je sporttas én schooltas uit moet pakken en weer in moet pakken. En dan dus toch nog dat beetje huiswerk moet maken. Dat frustreert. Hij wil dat niet. Dan komt ook dat oude gedrag van hem naar boven. Om zich heen slaan en schoppen. Uit onmacht. Maar als dan alles weer klaar is, hij duidelijkheid heeft, er weer grip op heeft, dan is het ook snel weer goed.
En wij realiseren ons des te meer dat de tussenstand School – Vitesse in het voordeel van Vitesse was. We gaan ons best doen er een gelijkspel van te maken.
Hierna raakte Niels geblesseerd, lees erover in blessure
